Weerbaarheidstraining

Vida is een ervaringsgerichte weerbaarheidstraining voor kinderen waarbij de hond ingezet kan worden als co-therapeut. Vida is gebaseerd op theorie en leerprincipes uit de haptonomie en Rots&Watertraining, zie www.haptonomie.nl en www.rotsenwater.nl. Deze training is zowel individueel als in groepsverband te volgen.

De insteek van deze training is vanuit een fysieke invalshoek, vanuit de lichamelijke ervaring. Woorden en inzicht volgen daarna. De manier van trainen/begeleiden is coachend van aard.

In Vida wordt de hond doelgericht ingezet in een begeleiding. In deze vorm van begeleiding speelt het natuurlijke gedrag van de hond een centrale rol. Aan kinderen wordt gevraagd opdrachten of oefeningen te doen samen met de hond. Er wordt bijvoorbeeld gevraagd contact te leggen met de hond. Kinderen worden op hun eigen, authentieke gedrag aangesproken en de hond maakt dit gedrag zichtbaar.

Het effect van dit zichtbare gedrag wordt benoemd. Het natuurlijke gedrag van de hond zorgt ervoor dat het gedrag van het kind gespiegeld wordt. Door het steeds opnieuw oefenen met de hond wordt het kind de mogelijkheid geboden om alternatief gedrag te leren. Gevolg is dat ontwikkeling op gang komt. Experimenteren, gedragsalternatieven oefenen en daartoe uitgedaagd of uitgenodigd worden zijn de essenties van deze training. Door te doen ervaart het kind en komt het tot exploratie en daarmee tot ontwikkeling.

Er zijn een aantal belangrijke begrippen uit de haptonomie en de filosofie van Rots&Water, die afhankelijk van de specifieke hulpvraag, in meer of mindere mate aan bod komen:

Veiligheid, je bewust zijn van hoe je je voelt in deze omgeving, op dit moment. Dit vormt de basis voor het vertrouwen in jezelf of anderen. De mate van veiligheid die men in zichzelf en anderen heeft, bepaalt de mate waarin je naar “buiten” treedt, tot exploratie kan komen.
Eigenheid, naar buiten treden en weten wat wel en niet bij je past en dit kenbaar kunnen maken.
Verbondenheid, anderen betrekken in je leefwereld, het aangaan van relaties. Het uiting kunnen geven aan gevoelens en verlangens.
Zelfstandigheid, naar eigen inzicht beslissingen nemen op basis van verschillende keuzemogelijkheden en daarvoor persoonlijke verantwoordelijkheid durven dragen (uiteraard leeftijdsafhankelijk).
Grenzen, van jezelf en naar anderen. Ruimte (durven) innemen.